Scouting Boerhaavegroep Voorhout

Laat je uitdagen

Menu

Kabouterkamp

 

Zaterdag 11 juli

Rond lunchtijd vertrokken de kabouters richting de mooie vestingstad Naarden. Het was nog even passen en meten met alle spullen en het grote aantal kabouters (20) en leiding (10) dat meeging op kamp, maar uiteindelijk paste het allemaal.
Na aankomst werden eerst alle spullen uitgezocht, slaapplaatsen uitgekozen en bedden opgemaakt. Daarna gingen de kabouters op ontdekkingstocht over het terrein dat bij het clubhuis hoorde. Er was niet alleen een glijbaan bij de kampvuurkuil, maar ook een schommel in een boom en een soort hut.
Later die middag kwamen Koning Godfried, de tovenaar, Prinses Beatrijs en haar zusjes Gisele en Hildegard langs. De tovenaar had zijn glazen kubus meegenomen, waarin hij kon zien dat Prins Perceval gevangen zat. De tovenaar sprak met de kabouters af dat ze ‘s avonds een les in prinsen zoeken zouden krijgen.
Het avondeten was nasi op z’n Delfts, wat niet bij iedereen in de smaak viel. De leiding vermoedt dat er volgend jaar bij veel kabouter nasi op het lijstje zal staan.
Bij de training in prinsen zoeken, moesten de kabouters zo stil mogelijk met een waxinelichtje een parcours afleggen om het clubhuis heen. In het donker was de leiding verstopt om te controleren of de kabouters wel stil genoeg waren. Sommige kabouters vonden het wel een beetje eng, maar uiteindelijk is iedereen een keer rond het clubhuis gelopen en is iedereen geslaagd voor de training.

Zondag 12 juli

Het was een heerlijk regenachtige dag, waarop we met z’n allen Naarden-Vesting gingen ontdekken met een speurtocht van de VVV. Gehuld in regenkleding (sommigen zelfs met zelfgemaakte poncho’s!) en met paraplu’s lieten de kabouters en de leiding zich niet afschrikken door het verschrikkelijke weer. In groepjes gingen de kinderen op stap om een gigantische vragenlijst in te vullen. Uiteindelijk waren alle formuliertjes zo doorweekt van de regen, dat het niet meer mogelijk was om te kijken welk groepje de meeste vragen goed had beantwoord.
Later op de dag werd het toch nog mooi weer en konden we buiten aan de totemeisen werken. Het avondeten was dit keer veel lekkerder, namelijk gekookte aardappelen met puntjes en streepjes (doperwtjes en worteltjes).
Na het avondeten, toen de kabouters hout aan het zoeken waren voor het kampvuur, stuitten ze op een soort schatkaart. Er stonden allerlei vreemde plaatsen op aangegeven en het bleek dat het een kaart was die aangaf hoe we bij de gevangen prins konden komen. Omdat we daarvoor onder andere door een woud van vliegen en een wolvenbos moesten, besloten we om maandag naar het dorp te gaan om spullen te kopen waarmee we dinsdag zonder problemen de tocht zouden kunnen afleggen. De Koning kwam ook nog langs, samen met Prins Edmund. Die prins zei dat hij de kabouters dinsdag wel zou helpen met het zoeken naar de prins.
Één van de kabouters, Anne, is deze avond opgehaald door haar ouders, omdat ze ziek was. De andere kabouters vonden dat uiteraard heel jammer, maar we spraken af dat de zieke kabouter teruggebracht zou worden zodra ze weer beter was.

Maandag 13 juli

Maandag zijn we lopend naar het dorp geweest, zodat de kabouters hun snoepvoorraad aan konden vullen, om kaarten te kopen om naar huis te sturen en natuurlijk om een overlevingskit samen te stellen voor het zoeken naar de prins. Nadat iedereen een vliegenmepper (voor het woud van vliegen) en hamburgers (om de wolven af te leiden) had gekocht, konden we weer lopend terug naar onze vesting.
Deze avond was er weer een avondspel, dit keer in de vorm van een beurs/handelspel. Over het terrein zat leiding verspreid die spullen, zoals kastelen, kronen, zwaarden en jurken, inkocht en verkocht. Bij elke leiding waren de inkoopprijs en verkoopprijs van alle spullen verschillend. Het was de bedoeling dat de kabouters in groepjes zo slim mogelijk de spullen gingen verhandelen: wie aan het eind van het spel het meeste geld had, had gewonnen. De grootste moeilijkheid was nog wel dat de koersen om het kwartier veranderden. Dat het ook best een gevaarlijk spel was, bewees Brigit, door op zo’n manier van een heuvel af te wandelen, dat ze vervolgens met geen mogelijkheid meer verder kon lopen door pijn in haar been. Mevrouw dokter Simpson van de huisartsenpost stelde als diagnose zweepslag. Dat betekende veel rust houden, drie keer per dag een kwartier koelen en pas weer lopen als het echt gaat. Balen natuurlijk, vooral omdat Brigit zo had uitgekeken naar de hike.

Dinsdag 14 juli

Op deze dag gingen de kabouters, behalve Brigit, de tocht afleggen die op de gevonden ‘schatkaart’ stond, ook wel de hike genoemd. De dag begon superzonnig, dus iedereen had haar kortste broek en shirt aan gedaan en na het maken van een lunchpakket, gingen de groepjes vol goede moed op weg. Maar nadat alle groepjes de eerste post waren gepasseerd, pakten donkere wolken zich samen, en voordat iedereen het goed en wel doorhad, kwam het met bakken uit de lucht. De twee leidings die op de eerste post zaten, renden zo snel mogelijk naar het clubhuis terug, om alle kinderen met de auto op te pikken. Onderweg kregen ze gelukkig een lift van mensen van SkyRadio, die in twee groene kevers door Naarden reden.
Het vinden van de kabouters was nog een hele klus, aangezien het grootste deel van de route niet met de auto begaanbaar was. Gelukkig kwam de leiding een groepje tegen dat niet de goede weg liep en via een heel baggerig bospaadje, waar de auto maar net aan overheen kon zonder vast te blijven zitten, kwamen ze bij één van de posten. Daar stonden twee andere kaboutergroepjes bij de leiding onder een zeil. Natuurlijk paste niet iedereen in de auto, maar nu wisten we in ieder geval waar iedereen was. Bij de laatste post is de sleutel van de tweede auto opgehaald en kon ook de andere auto doorweekte kabouters gaan oppikken.
Op het moment dat iedereen weer bij het clubhuis was, stopte het met regenen en brak de zon weer door… De leiding besloot dat het beter was om niet verder te gaan met de hike, maar gewoon lekker aan de totemeisen te werken. ’s Avonds was er ook nog kampvuur, waarbij Prins Edmund opeens kwam opdagen. Hij had zich ’s ochtends verslapen, en was daarom dus niet bij de hike geweest.

Woensdag 15 juli

Woensdag gehaktdag kennen de kabouters niet, dus vandaag gingen we allemaal uitermate vrolijk en uitgeslapen met de bus naar het zwembad. Er was een supergave glijbaan met een stoplichtunit, een mat waaroverheen je over het water kon rennen, een duikplank en voor speciaal voor de leiding een bubbelbad en stoomcabine. Het was natuurlijk erg leuk, maar ook deze fantastische dag moest afgesloten worden met een bezoekje aan de huisartsenpost. Anna had door al dat water heel erge last gekregen van haar eczeem en de leiding vermoedde dat ze daar misschien extra medicijnen voor nodig had. Terwijl Michael samen met Brigit en Anna wachtte op de kookstaftaxi, gingen de rest van de kabouters en de leiding alvast weer terug naar het clubhuis met de bus. Omdat voor het huisartsenpostritje de minst betrouwbare auto was uitgekozen (en natuurlijk ook omdat de kabouters dinsdagavond uren spelend met de toeter in die auto hadden doorgebracht;)), moest ook de anwb er nog aan te pas komen. Gelukkig had Anna toen wel haar medicijnen al en met het vervangen van de accu was ook het probleem van de auto snel opgelost.

’s Avonds werd er nog een probleem opgelost: Prins Perceval is namelijk gevonden! De tovenaar was langsgekomen en liet weten dat hij in een visioen zag dat de Prins gewoon in ons eigen clubhuis gevangen gehouden werd. De kabouters gingen direct in alle hoeken en gaten zoeken en uiteindelijk vonden ze Prins Perceval achter een soort luik in het leidinghok. De kinderen vonden het, net als de zusjes van Prinses Beatrijs, wel een beetje vreemd dat de leiding Prins Perceval niet heeft horen schreeuwen ofzo. Zou Prins Perceval daar zelf expres zijn gaan zitten omdat ie niet met Prinses Beatrijs wilde trouwen, of is er iets anders aan de hand? Prinses Beatrijs en Prins Perceval waren in elk geval erg blij elkaar weer te zien en er werd besloten dat de bruiloft de volgende avond plaats zou vinden. Iedereen, behalve Prinses Gisele en Prinses Hildegard, was daar heel blij mee. Het bleek dat Beatrijs’ zusjes heel jaloers waren en dat Prins Edmund degene was die Prins Perceval gevangen had genomen. Prins Edmund was nu verdwenen, maar hij moest natuurlijk gestraft worden voor wat hij had gedaan. De tovenaar zag in zijn glazen kubus dat Prins Edmund inmiddels al heel ver weg was, dus de kans was groot dat de kabouters hem nooit meer terug zouden zien.

Donderdag 16 juli

Vandaag is Anne weer teruggebracht en iedereen was erg blij dat ze weer op het kamp was. Ze had direct een leuke dag uitgezocht om terug te komen, want vandaag gingen we met de bus naar het Muiderslot! Het laatste stuk moest gelopen worden, en onderweg moesten we wachten, omdat de brug bij de sluis open stond. Bij het Muiderslot kregen alle kabouters een speurtocht die door het hele kasteel ging en ook door de tuinen. De leiding dacht even heerlijk een paar uurtjes zonder kinderen in het zonnetje te kunnen genieten van een colaatje, maar het personeel van Muiderslot vond dat de kabouters begeleiding nodig hadden bij de speurtocht. Er was ook nog een vogelshow, waarbij een echte valkenier iets over haar roofvogels vertelde. Ze had onder andere een hele grote uil (een oehoe) en een heel klein uiltje (een Amerikaans schreeuwuiltje), waarvan de kabouters eerst dachten dat het de baby van de grote uil was. Iedereen mocht ook vragen stellen en aan het eind mocht iedereen de vogels zelfs aaien!
Op de terugweg was wederom de brug open en kwamen we bijna te laat voor de bus. Eenmaal bij het clubhuis bleek de kookstaf nog druk bezig te zijn met het bakken van pannenkoeken in de open lucht.
Na het eten kwamen Prinses Beatrijs, Prins Perceval, de Koning en de tovenaar langs om te vertellen dat de bruiloft niet door kon gaan, omdat de bruidsschat gestolen was. Iedereen was radeloos: hoe konden we ervoor zorgen dat de bruiloft toch doorging?! Uiteindelijk is iedereen maar lekker vroeg gaan slapen, want een feest zat er niet meer in. Middenin de nacht werden de kabouters echter wakker gemaakt, omdat Prins Edmund de schat gestolen bleek te hebben, omdat hij met Prinses Beatrijs wilde trouwen. Hij zou de bruidsschat alleen teruggeven als hij Beatrijs’ liefde kreeg. Prinses Gisele en Prinses Hildegard waren ondertussen wat bijgedraaid en minder jaloers geworden. Ze zouden de kabouters helpen om (nep)liefde van Prinses Beatrijs naar Prins Edmund te smokkelen. Onderweg konden ze heel veel mannen tegenkomen die ook de liefde van Beatrijs wilden hebben, maar de kabouters moesten er alles aan doen om die alleen aan Prins Edmund te geven. Natuurlijk is het de kabouters gelukt om zoveel liefde te smokkelen dat Prins Edmund de bruidsschat teruggaf. Omdat het nu al wel erg laat was, besloten we te gaan slapen en morgen verder te kijken.

Vrijdag 17 juli

De laatste dag van het kamp stond in het teken van de totemeisen. De rest van de week hadden we hier nog niet zoveel tijd voor gehad, dus nu probeerden de kabouters toch nog zoveel mogelijk units af te krijgen.
Na het avondeten vond de bruiloft plaats. Prins Edmund verwachtte dat hij met Beatrijs zou trouwen, want hij had ’s nachts immers al haar liefde gekregen. Hij stond dan ook vreemd te kijken toen hij erachter kwam dat hij niet Beatrijs’ liefde had gekregen. Heel voorzichtig bekende Prinses Gisele dat het haar liefde was die de kabouters hadden overgebracht. Gelukkig was Prins Edmund daar heel blij mee en kon er een dubbel huwelijk gesloten worden, namelijk tussen Prinses Beatrijs en Prins Perceval en tussen Prinses Gisele en Prins Edmund. Na de huwelijksceremonie bleven de prinselijke paren nog even gezellig op de afterparty, want de kabouters hadden wat voorbereid voor deze bonte avond. Lenie deed een goocheltruc waarbij ze haar duim liet verdwijnen en weer liet terugkomen, Amy en Brigit zongen een liedje over dat ze beroemd wilden worden en een ander groepje kabouters zongen op de melodie van Mega Mindy een zelfgeschreven liedje over het zomerkamp. Sommige leiding vond het na de bonte avond wel tijd om naar bed te gaan, maar een paar kabouters dachten daar anders over: die zijn de hele nacht wakker gebleven en hebben daar de leiding ook van mee laten genieten. De volgende ochtend was het kamp helaas alweer afgelopen. En zelfs nog een uur vroeger dan de leiding had gepland, omdat de ouders door een foutje in het kampboekje een uur eerder dan verwacht bij het clubhuis waren.
De leiding wil alle kabouters die mee waren op het kamp, bedanken voor hun geweldige inzet om er zo’n fantastisch kamp van te maken!

 


 

Geschreven door Edwin Koster op Wednesday September 2, 2009

Permalink - Category: Kabouters

« Welpenkamp 17 t/m24 juli - Bloembollenactie 2017 »